مقدمه: تحقیقات زیادی در زمینه اهمیت مصرف اسیدهای چرب ضروری بر عملکرد های فیزیولوژیک و رفتاری در انسان ها و حیوانات انجام گرفته است. اسیدهای چرب ضروری باید از طریق مواد غذایی دریافت شوند. در این مطالعه اثرات مصرف ایزومرهای سیس و ترانس اسیدهای چرب موجود در رژیم غذایی روی تشنجات ایجاد شده توسط پنتیلن تترازول در موش ها مورد بررسی قرار گرفته است. روش کار: این مطالعه از نوع تجربی بود. در این تحقیق ابتدا حیوانات به چهار گروه تقسیم بندی شدند. در سه گروه آزمون به غذای استاندارد آنها به ترتیب اسیدهای چرب CIS، TRANS، CIS و TRANS اضافه شد. و به گروه شاهد فقط غذای استاندارد داده شد. یک ماه پس از شروع مصرف غذا، حیوانات با دوز 45 میلی گرم برکیلوگرم تحت کیندلینگ شیمیایی با پنتیلن تترازول قرار گرفتند. پس از تزریق دارو رفتار های حیوان به مدت 20 دقیقه تحت نظر گرفته شد. نتایج: نتایج بدست آمده نشان داد که اگر چه اضافه کردن اسیدهای چرب CIS به جیره غذایی موش های نر بالغ سبب تعدیل مرحله حمله در حیوانات مورد مطالعه شده است، ولی نتیجه آزمون آ‎نالیز واریانس یک طرفه نشان داد که در بین گروه هایی که به جیره غذایی آنها اسیدهای چرب CIS، TRANS، CIS و TRANS اضافه شده بود، در متغییر های تشنجی مثل مرحله حمله، مدت زمانی که طول می کشد تا حیوان به مرحله پنج تشنج برسد و مدت زمانی که حیوان در مرحله پنج تشنج به سر می برد اختلاف آماری معناداری وجود ندارد. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که تجویز اسیدهای چرب CIS و TRANS به موش های نر بالغ، اثری بر کیندلینگ ایجاد شده توسط پنتیلن تترازول در موش ها ندارد.

زمینه و هدف: تحقیقات زیادی در زمینه اهمیت مصرف اسیدهای چرب ضروری بر روی عملکردهای فیزیولوژیک و رفتاری در انسان ها و حیوانات انجام گرفته است. تحقیقات آزمایشگاهی نشان داده اند که کیندلینگ، سبب ایجاد اختلال در حافظه و یادگیری می گردد. هدف از این مطالعه، بررسی اثر خوراکی اسیدهای چرب سیس و ترانس، قبل و در حین کیندلینگ شیمیایی با پنتیلن تترازول، بر روی اختلالات یادگیری در موشهای صحرایی نر است. روش بررسی: این مطالعه از نوع مداخله ای- تجربی است. این مطالعه بر روی تعداد 18 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار انجام گرفته است. در این مطالعه، حیوانات به سه گروه تقسیم شدند. موشهای گروه کنترل، غذای استاندارد (تهیه شده از شرکت تولید دام پارس) را دریافت کردند. به غذای گروه های سیس و ترانس، به ترتیب اسیدهای چرب سیس و ترانس اضافه شد. یک ماه پس از شروع تغذیه حیوانات، کیندلینگ آغاز شد و یک هفته پس از پایان کیندلینگ، توانایی یادگیری حیوانات در shuttle box مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون Tukey استفاده شد. یافته ها: نتایج این تحقیق نشان داد که گروه های کنترل و ترانس، اختلال در یادگیری شاتل باکس را از خود نشان دادند؛ تجزیه و تحلیل آماری، اختلافی را در میزان یادگیری ایجاد شده در دو گروه فوق نشان نداد، در حالی که در گروه سیس، میزان یادگیری به شکل معنی داری از دو گروه دیگر بیش تر بود. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه، پیشنهاد می کنند که تجویز خوراکی اسیدهای چرب سیس به موشهای کیندل شده، سبب کاهش میزان اختلال یادگیری ایجاد شده توسط کیندلینگ شیمیایی با پنتیلن تترازول می گردد.

مقدمه: دیابت بارداری نوعی بیماری متابولیک و از شایع ترین عارضه های طبی در دوران بارداری است این عارضه اغلب در نیمه دوم بارداری رخ می دهد. ارتباط بین اسیدهای چرب ترانس و دیابت بارداری نامشخص است. هدف از این مطالعه بررسی رابطه میان مصرف اسیدهای چرب ترانس و دیابت بارداری بود.مواد و روش ها: در این مطالعه مروری، پس از جستجو در پایگاه های اطلاعاتی Google Scholar، Cochrane، Science Direct و Medline و با استفاده ار کلمات کلیدی اسیدهای چرب ترانس، دیابت بارداری، اختلال تحمل گلوکز در بارداری، مقالات تحلیلی (مورد- شاهدی و کوهورت آینده نگر) مرتبط با هدف بررسی ارتباط مصرف اسیدهای چرب ترانس و دیابت بارداری جمع آوری و مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: 12 مطالعه، شامل 7 مطالعه مورد-شاهدی و پنج مطالعه کوهورت آینده نگر مرتبط با هدف مطالعه انتخاب و مورد بررسی نهایی قرار گرفتند. بررسی ها نشان دادند که رژیم غذایی غنی از اسیدهای چرب ترانس و مصرف بیش از حد چربی های حیوانی که منابع غنی اسیدهای چرب ترانس هستند، پیش و در طی دوران بارداری به طور معنی داری خطر دیابت بارداری را افزایش می دهند.نتیجه گیری: بررسی مقالات نشان می دهد که مصرف زیاد اسیدهای چرب ترانس و چربی های حیوانی ممکن است سبب بروز اختلال در متابولیسم گلوکز و در نهایت بروز دیابت بارداری در اواخر بارداری شوند. به بیان دقیق تر، برای اثبات ارتباط بین مصرف بیش از حد اسیدهای چرب ترانس و بروز دیابت بارداری احتیاج به انجام مطالعه های وسیع تر و کارآزمایی های بالینی بیشتری است.